In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest!
Beste broeders en zusters!
Onze Lieve Vrouwe is onze hemelse patrones. Dit is de luide boodschap van het feest van vandaag en de vreugde van onze huidige viering. Zij, die door goddelijke barmhartigheid de moeder van Christus werd, de moeder in het vlees van God zelf; die door Christus werd aanbevolen om de moeder van de heilige apostel Johannes te zijn en die door moederliefde de moeder van alle apostelen werd; dezelfde vrouw werd de moeder van alle christenen, want allen werden door Christus geroepen om zijn broeders te worden.
Onze Lieve Vrouwe is onze hemelse patrones, en als moeder blijft zij haar zorg voor haar kinderen, haar kroost, tonen. Zoals zij in de aardse kindertijd van de Heer haar armen uitstrekte en Hem met een moederlijke omhelzing omgaf, zo omhelst zij vandaag allen die naar haar toe snellen, onder de bescherming van de goddelijke liefde en genade. Vandaag vieren we natuurlijk een historisch moment: een bijzonder moment uit een bepaalde tijd en plaats, toen Onze Lieve Vrouwe het christelijke volk beschutte tegen aanvallen; maar tegelijkertijd geven we eer aan degene die ons voortdurend bedekt met haar moederlijke voorspraak en ons sterkt met haar liefde.
In een van onze dierbaarste en oudste hymnen aan Onze Lieve Vrouwe, meestal de aanhef “Onder uw barmhartigheid” genoemd, zingen wij Onze Lieve Vrouwe aldus toe:
Onder Uw genade komen wij,
O Moeder van God,
veracht onze gebeden niet in onze smarten,
maar verlos ons van onze problemen,
O zuivere en gezegende.
Wij kennen verdriet in dit leven, dat is zeker, maar zij ook. Wij worden geconfronteerd met beproevingen, maar is er iemand die grotere beproevingen heeft gekend dan haar Zoon – zondeloos, rein en goddelijk, aan de wereld geschonken door de genade van Zijn Vader en in haar schoot gebracht door de Heilige Geest – die uit de armen van haar moeder werd gerukt en ten onrechte voor de wereld aan een kruis werd vastgemaakt? En toch wist de Vrouwe tegenspoed, verdriet en verleiding te weerstaan ter wille van Hem die zij gebaard had en van wie zij wist dat Hij de Verlosser van de hele mensheid was. Zij wist dat liefde sterker was dan angst, dat geloof sterker was dan elke verleiding. Zij wist dat wenen aan de voet van het kruis van haar Zoon genade en kracht betekende, sterker dan welke vijand of omstandigheid ook. En zo werd liefhebben een bron van kracht. Zij die trouw was, werd een toevluchtsoord van kracht. Zij die leed voor haar Zoon en met Hem een toevluchtsoord van redding werd voor hen die zich bij Hem aansloten in doopsel en gebed.
Tot haar, onze geliefde moeder, wenden wij ons nu, zachtmoedige kinderen van dezelfde God die uit haar geboren is, en wij smeken haar ons te verlossen van onze bekoringen door onze harten te verlichten om onze strijd en onze kruisen te aanvaarden, zoals zij zelf deed – en ze te veranderen in instrumenten van geloof. En we haasten ons vreugdevol en snel naar haar toe, omdat we weten dat de liefde van een moeder nooit faalt, en dat we in haar altijd troost vinden.
Heilige maagd Maria, red ons! Amen.
